Często z pozoru jasne postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia na etapie badania i oceny ofert są całkowicie odmiennie interpretowane przez poszczególnych uczestników postępowania o udzielenie zamówienia. W takich przypadkach duże znaczenie ma tzw. wykładnia autentyczna, dokonywana przez zamawiającego, jako autora dokumentacji. Wykładnia ta nie ma jednak charakteru rozstrzygającego i również podlega ogólnym zasadom dokonywania wykładni postanowień siwz i idącym z nich ograniczeniom.

Zasady interpretacji spornych postanowień siwz syntetycznie ujęła KIO w wyroku z 7 czerwca 2019 r. (sygn. akt KIO 943/19). Rozstrzygnięcie w tej sprawie zapadło na tle całkowicie odmiennej interpretacji warunków udziału w postępowaniu, dokonywanej przez zamawiającego i wykonawcę, którego zamawiający wykluczył z postępowania.

Izba – przywracając Klienta Kancelarii do postępowania – zwróciła uwagę, że warunki udziału w postępowaniu należy odczytywać wprost. Podkreśliła, że niedopuszczalne jest dokonywanie na etapie oceny ofert wykładni rozszerzającej, która mogłaby prowadzić do modyfikacji warunku poprzez wprowadzenie wymagań nie wyrażonych w treści dokumentacji. Co istotne, Izba wskazała, że nawet, gdyby przyjąć interpretację zamawiającego za jedną z możliwych, nieuprawnione jest jej zastosowanie na niekorzyść wykonawcy.

Izba wskazała również, że poszczególne określenia w SIWZ budzące wątpliwości w każdym przypadku należy odczytywać w kontekście specyfiki danego zamówienia, wszystkich postanowień siwz, które mogą mieć jakieś znaczenie dla wyjaśnienia tych wątpliwości, ale również z uwzględnieniem profesjonalizmu podmiotów uczestniczących w postępowaniu.

Klienta Kancelarii w tej sprawie reprezentowała r. pr. Marzena Jaworska.