Od lat postulowane jest efektywne udzielanie zamówień publicznych, realizowane m.in. przez odpowiednie stosowanie kryteriów oceny ofert. Pomimo płynących ze wszech stron rekomendacji i zmian w ustawie zachęcających do stosowania kryteriów pozacenowych, w przytłaczającej większości przypadków zamawiający nadal najchętniej stosują kryterium ceny o maksymalnie dopuszczonej wadze. Inne kryteria oceny ofert przyjmowane są niejako z prawnego przymusu i czasami bez głębszej refleksji.
W obecnie obowiązujących przepisach najkorzystniejszą ofertą jest oferta, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny lub kosztu i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia (w tym kryteriów jakościowych) albo oferta z najniższą ceną lub kosztem (art. 2 pkt 5 Pzp).
W nowych przepisach już na poziomie definicji najkorzystniejszej oferty w inny sposób rozłożono akcenty pomiędzy oczekiwaną jakością, a ceną oferowanego przedmiotu zamówienia. Najkorzystniejsza oferta to oferta przedstawiająca najkorzystniejszy stosunek jakości do ceny lub kosztu lub oferta z najniższą ceną lub kosztem (art. 239 ust. 2 nowego Pzp).
W nowych przepisach pozacenowe, a właściwie jakościowe kryterium oceny ofert uległo wzmocnieniu. Czas pokaże, czy będzie to faktyczne wzmocnienie czy tylko formalne, nieprzekładające się na praktykę. Bez wątpienia jednak takie ujęcie kryteriów oceny ofert w pełniejszy sposób odwzorowuje zasadnicze wytyczne zawarte w motywie 90 dyrektywy 2014/24/UE: „należy wyraźnie określić, iż ofertę najkorzystniejszą ekonomicznie powinno się oceniać na podstawie najlepszej relacji jakości do ceny, co zawsze powinno obejmować element cenowy lub kosztowy”.
Kwestię kryteriów oceny ofert w obecnie obowiązującej i nowej ustawie Pzp poruszyła mec. Marzena Jaworska w marcowym numerze miesięcznika Zamówienia publiczne. Doradca. Zachęcamy do lektury!
